Dirty Kanza, in de mondiale wielerwereld een hele bekende gravelwedstrijd. Vanwege de coronacrisis kon dit zware evenement waar profs, amateurs en zondagsfietsers samenkomen, niet doorgaan. Oud-prof Laurens ten Dam (o.a. 9^e in de Tour van 2014), verzon hier wat op. Een alternatieve happening met de naam: Dirty Kanzelled

“Na afloop heb ik een paar dagen rustig aan gedaan”

“Ik denk dat het wel een succes was”, zegt Laurens ten Dam over Dirty Kanzelled. “Ik werd na afloop door veel mensen bedankt voor dit idee. Het werd toch een beetje als inspiratie gezien om nieuwe wegen in je omgeving te ontdekken.”
Stipt om 6 uur in de ochtend vertrokken de deelnemers voor hun tocht van 160 of 320 kilometer vanuit huis. Net als in Emporia, Kansas het geval zou zijn. Groot verschil: de coronamaatregelen moesten meegenomen worden in de organisatie. Zo reed iedereen een andere, zelfgemaakte route, was bij iedereen de start in eigen straat (of bij je partner in crime waarmee je de tocht af ging leggen) en waren de afterparty’s gewoon thuis. Iedereen vertrok in kleine groepjes van 2 of 3 en sommigen vertrokken alleen. Laurens ging samen met vrienden Ivar Slik (huidig Europees en Nederlands kampioen strandracen) en Niki Terpstra (winnaar Ronde van Vlaanderen 2018 en Parijs-Roubaix 2014) op pad voor de 320 kilometer. Op Instagram beschreef Ten Dam de tocht na afloop al als een ‘bokswedstrijd, die constant stoten aan je uitdeelt’. Hij voegt hieraan toe: “Het was heel tof, maar de afgelopen weken waren heel druk. Na afloop heb ik ook maar een paar dagen rustig aan gedaan, haha!”

“We moesten het een tijdje onder de pet houden”

Vlak voor veel landen in lockdown gingen vanwege het coronavirus, ontstond de naam Dirty Kanzelled: “Ik was in Girona, waar Specialized een nieuwe fiets (de ‘Diverge’, red) lanceerde. Daar waren veel Amerikanen bij. Toen kwam de naam voor het eerst een beetje op.”
Begin april maakte de organisatie van Dirty Kanza bekend dat ze de koers zou verplaatsen naar midden september. Waarna het Dirty Kanzelled idee echt begon te borrelen: “We moesten het echter nog wel een tijdje onder de pet houden en de ontwikkeling van covid volgen. Toen in mei veel landen de maatregelen gingen versoepelen, hebben we snel gas gezet en dit op poten gezet zodat er op 30 mei toch een gravelevenement was.”

Twaalfhonderd mensen hebben zich aangemeld op de site van LtD. Zij maakten kans op de prijzen. Op 5 juni livestreamde Ten Dam deze uitreiking op het youtube-account ‘Live Slow Ride Fast’; gelijknamig aan zijn succesvolle podcast. Zo was er onder andere een prijs voor de beste feestfoto na afloop, een ‘mooiboy’ award voor degene met de beste stijl en een prijs voor de hoogste gemiddelde hartslag. Het precieze aantal deelnemers is bij Ten Dam niet bekend: “Er zullen vast ook mensen zijn die hebben besloten zelf te vertrekken en zich niet hebben opgegeven”.
Om kans te maken op de prijzen volstond alleen aanmelden niet. De verreden route moest geüpload worden online zodat geverifieerd kon worden dat je echt hebt meegedaan. Voor prijzen als de ‘mooiboy’ award waren natuurlijk foto’s nodig. Daarnaast werd iedere deelnemer werd van tevoren aangespoord om foto’s te maken, te delen, en Ten Dam te taggen, altijd goed voor de community.

“We gaan er een film van maken”

Naast alle negatieve kanten van het coronavirus, zorgt de pandemie zorgt ook voor nieuwe kansen. Op de vraag of de lockdown helpt om meer met en voor de community te doen, antwoordt Ten Dam: “Ja, ik denk het wel ja. Met Dirty Kanzelled hebben we iets op poten gezet waar mensen echt zin in hadden en zich ook op hebben voorbereid. De podcast deed het ook heel goed, daarin hadden we met de corona tapes iets minder kommer en kwel dan bij de meeste podcasts. Ik heb daar hele leuke reacties op gekregen.”

Nu de prijsuitreiking gedaan is, betekent dit voor Ten Dam nog niet het einde van Dirty Kanzelled: “We hebben een aantal deelnemers gevolgd met GoPro’s en daar gaan we in de komende tijd een film van maken”, of Dirty Kanza in september verreden zal worden, moet de toekomst uitwijzen. Voorlopig is de film het enige zekere waar gravelliefhebbers naar uit kunnen kijken.